Para kay Among Ed Panlilio...

Ang sumusunod ay ang nakasulat na pahayag/paliwanag ni Pampanga Governor Ed Panlilio hinggil sa kanyang pasyang tumakbo bilang presidente sa 2010 at ang paghingi nito ng dispensation o pahintulot mula sa Santo Papa na umalis sa pagkapari. Matatagpuan ang kopya nito online sa website ng Kaya Natin!

Minarapat kong i-repost ang pahayag na ito, kalakip ang aking sariling komentaryo para kay Gov. Ed, upang makatulong sa ating mga mambabasa na magbuo ng kanilang sariling pagtingin hinggil sa isyung ito.

Sa tingin ko, ang nakasulat na pahayag na ito ay may layuning ilinaw/ itama ang ilang mga naunang pahayag ni Gov. Ed sa media na nagresulta sa mga headlines tulad ng, “God is calling me to run for President”, “God wants me to run in 2010”, and “Priest chooses politics over God”, bagay na lumikha ng pagbaha ng matindi at negatibong mga reaksyon ng ating mga kababayan. Sana ay hindi mamasamain ng Kaya Natin! at ni Gov. Panlilio ang libreng publicity na ito.

“Panlilio for President?” http://kayanatin.com/blogs/among-ed-for-president/

Noong Martes, inilahad ko po sa isang press conference ang aking hangarin na magpa-file ako ng candidacy para sa pagka-presidente ng ating bansa bago o kaya sa mismong araw ng Nobyembre 30. Mayroon pong natuwa at mayroon namang nagalit.

[Gov Ed, paano naman po matutuwa ang mga nagalit sa inyong deklarasyon eh idinawit ninyo pa ang Panginoon sa inyong political plans nang gamitin ninyo Siyang Top Endorser. Bukod sa nagalit ang mga Obispo ng Pampanga dahil sa hindi kayo tumupad sa usapan ninyo noong pinagbigyan nila kayo noong 2007 sa inyong pangako na tatlong taon lang kayong magpu-pulitiko, aba eh na-question pa tuloy ang katinuan ninyo.]

Gusto ko pong ipaabot sa inyo ang pagpasok ko sa pulitika at pagtakbo sa pagka-presidente ay hindi nagsimula sa akin. Wala naman kasi akong political agenda.

[Ano po ang sinasabi ninyong wala kayong political agenda? Hindi po ba ang deklarasyon ng inyong pagtakbo ay isang political endeavor? O non-political na po ba ang pagtakbo sa eleksyon ngayon? Eh ano po ang agenda ninyo, kung ganon? Moral? Spiritual? Parang palabo ng palabo.]

Pinasukan ko ito sapagkat ako ay tumugon sa pangangailangan at sa kahilingan ng mga tao.

[Kung totoo man po na hindi nanggaling sa inyo, kayo pa rin naman po ang magdedesisyon kung kayo ay tatakbo o hindi, aalis sa pagkapari o hindi. Sana ay tigilan na natin ang pag-finger point sa kung sino-sino na nagtutulak sa inyo upang tumakbo: una si God, ngayon mga karaniwang naman. Sana, kahit ngayon lang, ay mapanindigan ninyo kung ano talaga ang sa ganang inyo. Hindi po ba para po kayong nag-aaplay sa isang mabigat na trabaho na ang itinuturo ninyong nagtutulak sa inyong mag-aplay ay nanay o tatay, o ate, kuya o kapitbahay ninyo. Pero kayo, hindi nyo naman talaga gusto. Pwede ba ‘yon? At paano kung kayo’y matalo, at tiyak naman iyon, sino ang sisisihin ninyo? Si God? Ang mga nagpatakbo sa inyo? Aba, Harvey Keh at Patrick Pantaleon, maghanda na kayo at baka maririnig ninyo rin sa bandang huli na “Hindi ko naman sinabing suportahan ninyo ako,”, o kaya, “Pinagsisisihan ko na isinama ko pa kayo sa aking team.” Anong klaseng presidente naman ang aasahan namin sa kagaya ninyo kapag ganyan kayo? ]

Noong walang mapiling disenteng alternatibong kandidato sa pagka-gobernador sa Pampanga noong 2007, ako ay nagpasyang kumandidato pagkatapos kong magnilay. Ganito rin ang nangyari sa pagkakataon ngayon. May mga grupo at sektor na wala raw mapiling presidential candidate noong ako ay nilapitan

[Gov. Ed, nakakataba nga naman ng puso ang mapili kayo ng ilang mga grupo at sektor na ito na walang mapiling kandidato kundi kayo, ano? Pero teka, gaano po ba kayo kakilala ng mga ito? Ito po ba iyong mga tao na kagaya ko ay hangang-hanga at naluha sa tuwa sa naging tagumpay ng ating Krusada sa Pampanga noong 2007? Alam na po ba nila ang mapait na katotohanan na iilan na lang po sa mga kasamahan natin sa Krusada ang nagtitiwala pa sa inyo? Alam din po ba nila kung bakit ganoon ang nangyari, o your convenient version of truth lang ang nakakarating sa kanila, tulad halimbawa ng “Malakas ang mga kalaban ko, pinagtutulung-tulungan nila ako. Nagamit at nagpagamit ang mga dating supporters at confidence team ko para siraan ako. Ang totoo, I am doing a very good job as a Governor!”?

Gob, sa pagkakakilala ninyo sa iyong sarili, sa inyong mga nagawa, at sa kabila ng nakakalungkot na nangyari sa Krusada at sa Pampanga, hindi po ba nagtataka o nahihiya, kahit kaunti, kung bakit kayo ang napili nila?]

Pagkatapos ko ring magnilay ako ay nagpasyang kumandidato. Kahit pa naman noong nakaraang taon, malimit akong tinatanong kung ako ay hahabol bilang presidente?

Tatlong palatandaan ang aking tinakda:

una, walang ibang nakikitang karapat-dapat na kandidato

[Nakapagtataka pero sige na nga, check, sabi ng ilang sektor at grupo, ika n’yo];

pangalawa, suporta ng mga tao

[“clamor” at hindi lang simpleng suporta Gov. Ed ang sabi nyo. Nasaan itong “clamor” na ito?]

at pangatlo, kung pagkatapos kong magnilay at nagpasyang tatakbo, kapayapaan ang nadama ko. Ngayon pong nakikita kong nandito na ang mga palatandaang ito, ako ay nagpasya nang tumakbo.

[Simple lang pala ang hinahanap ni Gov Ed na palatandaan para makaramdam ng kapayapaan sa kanyang puso. Aba eh, kahit ilang pirasong tao lang ang magsabi na susuportahan nila ang kanyang kandidatura ay solved na siya, at kahit pa nga higit na napakarami ang galit at hindi sumasang-ayon ay wala siyang pakialam. Ayos yan, Among Ed!]

Sa gitna ng mga nag hihirap at nagugutom na maraming Pilipino, sa paglala ng katiwalian sa pamahalaan at sa paglaganap ng kawalang pag-asa, ito ang panahon na kailangan tayo ng ating Inang Bayan.

[Totoo, ito ang panahon para kumilos ang taumbayan upang magkaroon ng tiyak at makabuluhang pagbabago sa ating bansa, maitaas ang antas ng kabuhayan ng mga mahihirap, at buhayin at palaganapin ang pag-asa para sa pagbabagong ito. Pero Gov. Ed, pwede ninyo bang sabihin sa amin: gaano karami po ba ang nabawas sa mga nagugutom sa Pampanga? Mataas po ba ang moral at pag-asa ng mga Kapampangan sa ilalim ng inyong pamumuno? Hindi po ba kabaligtaran ang nangyari sa Pampanga sa inyong inaakalang kayang gawin para sa buong Pilipinas?]

Bilang Pilipino na may malasakit, dapat tayong nakahandang ialay sa bayan ang pinakamainam sa ating sarili. Kung itong pag-aalay ay nangangahulugan na kailangan nating isakripisyo ang ano mang bagay o lahat ng bagay sa atin, mangyari nawa sana ito. Para sa akin, ang sakripisyong tinutukoy ko ay ang paghingi ng DISPENSATION sa Sta. Iglesia sa aking pagkapari. Ito po ay napakalaking bagay para sa akin. Pero maaari ko pong gawin ito. Bakit?

Para sa akin ang pinakapuso ng pagpapari ay pag-aalay ng sarili sa kapwa lalo na sa mga mahihirap at maralita. Ito naman po ay aking ginawa noong ako ay nakadestino sa mga parokya at patuloy kong sinasabuhay nga yong ako ay gobernador. Mas higit ko pa ngang nilalaan ang aking sarili ngayon kaysa noon. Kaya lang po kailangan kong hu mingi ng dispensation upang maipagpatuloy ko ang aking panunungkulan sa pulitika sapagkat ito ang batas ng Sta. Iglesia na kailangan ko itong sundin. Ayaw kong sumuway sa kahilingan ng Iglesia.

Nagpapasalamat po ako sapagkat ang ating Sta. Iglesia ay maunawain. Kung sa bagay naniniwala akong hindi rin naman masama ang aking layunin. Kung ako naman ay bi nabatikos ng iba sa ginawa kong desisyon na ito, nire respeto ko po ang kanilang pahayag at pagtingin. Wala akong galit sa kanila. Tanging hangad ko lang naman ay ako ay manindigan batay sa nakikita kong buhay na dapat ialay upang sama-sama na ting itaguyod ang ating Inang Bayan.

[Gov, kung hindi mo na ramdam ang pagpapari, at ang pagiging pulitiko na talaga ang nasa puso mo, umalis ka na lang, huwag ka nang magpapigil. Huwag mo sanang konsensyahin ang mga kababayan natin para suportahan at iboto ka dahil sa iyong sinasabing “sakripisyo”. Maging totoo ka sa iyong sarili na mas pinili mo na ang buhay sa labas ng Simbahan kaysa sa loob nito. Sana rin ay huminto na rin kayo sa pang-aabuso sa pagiging maunawain ng Simbahan at ng mga Obispo sa ginagawa ninyong paglabag sa inyong mga sinumpaang tungkulin sa Panginoon at sa Simbahang Katoliko bilang isang pari.]